நெகிழ்வு

மன்னவனை கண்டதினால்
மனமது நிலையில்லை
மாலைசூடும் நாள்வரை நானும் நானில்லை
நெகிழும் நாணலாய் நாணம் ஆட்கொல்ல

விழிநீர் சிந்தி விரட்டிய மோனம்
விடியும் பொழுதினை விழி மூடா பார்த்திருக்கு
தூரத்தே தெரியும் தூயவன் உள்ளம்
தூண்டில் போட்டு இழுக்குதோ என்னை

விழி வாள் கொண்டு இழுக்கவில்லை
விரட்டி நானும் செல்லவில்லை
இணைசொல்லா பாசமதை என்னுள்ளே விதைத்துவிட்டான்
இனைந்தே இருக்க இன்று இனையாதிருக்கின்றோம்

கண்ணிலே நான் சொல்லும் காதலை
கனவே நீ கொஞ்சம் கொண்டுசெல்
காத்திருக்கும் காளைக்கு
கன்னியவள் சேதி சொல்..

இறக்கை கட்டி பறக்கும் நெஞ்சம் நெகிழ
என்னமது மனதோடு நெகிழ
மன்னவன் நினைவில் நான் நெகிழ.
இப்போதோ மஞ்சத்தோடு என் நெகிழ்வு